Ontdek het Ninja Zwaard: Een Diepgaande Gids om de geheimzinnige geschiedenis van de Ninja en het Ninja-zwaard te ontdekken.
Bij de meesten mensen roept het woord Ninja meteen allerlei mystieke beelden op: zwarte getrainde spionnen. Maar wat is een Ninja precies en welke wapens gebruikte een Ninja met zijn geheime missies? Wij zullen de verschillende aspecten van de Ninja’s en het Ninja Zwaard of Ninjato verkennen, variërend van de geschiedenis en de het wapenarsenaal.
Het woord “Ninja” betekend in het Japans letterlijk ‘iemand die onzichtbaar is’, en dan komen we wel meteen tot de kern. Het waren geheime huurlingen, die meestal werden ingehuurd als verkenner, brandstichter, terrorist, huurmoordenaar maar meestal als spion. Deze ninja’s worden ook wel shinobi (iemand die sluipt) genoemd.
De Ninja of Shinobi was een meester in guerrillaoorlogvoering in het feodale Japan. Ze werden ingezet voor infiltratie, hinderlagen, belegering van binnenuit, verkenningen en spionage doeleinden. Naast de uitgebreide wapens die ze tot hun beschikking hadden ze hun eigen stijl van vechten, namelijk het “ninjitsu”. In het feodale Japan hadden de verschillende daimyō’s (Japanse krijgsheren) hadden vaak onderling conflicten en strijd en hadden vanuit militair gezichtspunt behoefte aan een spion (kanchō), verkenning (teisatsu) of verrassingsaanval (kishu).
De geheime methoden van oorlogsvoering door de Ninja werden door de Samurai krijgers als oneervol gezien. Een echte Samurai krijger hield zich aan de “Bushido” of weg van de krijger. De Bushido is een uitgebreide strikte code met morele waarden, principes, eer, loyaliteit en trouw tot de dood dat eiste.
Zwaard van de Ninja
Een Ninja zwaard noem je ook wel een Ninja-tō, ninjaken of shinobigatana. Maar hoe ziet zo een zwaard eruit en waarom verschilde deze van de traditionele Katana.
Er zijn een tweetal aspecten van een Ninja zwaard die meteen in het oog springen. Dat zijn de vorm en lengte. Het eerst wat vooral typisch aan een Ninja zwaard is, is de vorm. Een typisch Ninja is een recht zwaard, alhoewel het ook voor de hand ligt dat een Shinobi ook gewoon van een normale katana gebruik zou kunnen maken. Het tweede aspect is de lengte, ze zijn doorgaans korter als 60 cm en doen meer denken aan een wakizashi.
Deze kenmerken van een Ninja zwaard geven een aantal voordelen voor de gebruiker. Door het korte en rechte lemmet kon deze relatief makkelijker op de rug worden gedragen. Gezien het feit dat een Ninja werd ingezet tijdens spionage missies en vaak moest klimmen was dit een stuk handiger. Bij het bewegen in nauwe ruimtes en wellicht ook in gevechten binnen terecht kwam was een iets korter zwaard in het voordeel doordat je deze snel kon trekken en je minder een wand of plafond zou raken.
Als we nauwkeuriger een Ninja-to gaan bekijken dan zien we nog een aantal andere verschillen. De tsuba is vaak vierkant en kon op die manier dienstdoen als steun om over een muur te kijken of klimmen. De punt van het blad was vaak vierkant en niet zo genuanceerd afgewerkt als een traditionele Katana. Dat de afwerking van een Ninja zwaard er vaak iets anders uitzag komt doordat de Ninja clans zelf hun eigen wapens maakten en dit onder primitievere omstandigheden gebeurde. Met maken en slijpen van een recht zwaard is makkelijker. Met een hedendaags Ninja-Zwaard kopen moet je ervoor zorgen dat deze wel functioneel is, dit impliceert een echt hoog koolstofstalen blad, met een juiste hittebehandeling en hoge monteringskwaliteit.
Andere Wapens van de Ninja
Uiteraard beschikten de Ninja’s niet alleen over een zwaard maar ook hadden ze ook shuriken (werpsterren), een tanto (mes), explosieven, blaaspijpen, kama, bogen en nog veel meer tot hun beschikking. Voor elke missie hadden de ninja clans hun eigen specifieke wapens die afhankelijk was van hun opdracht. De keuze viel dan altijd op een wapen die niet direct zou opvallen doordat een Shinobi in het geheim moesten opereren.
Improviseren op de situatie tijdens de missies was zeer belangrijk om deze tot een goed eind te brengen. Spionage was een veel voorkomende missie, en als een Ninja de betreffende informatie had verzameld om te ontsnappen zonder betrapt en gepakt te worden. Ze moesten zich goed verbergen, in stilte kunnen sluipen, zonder angst en klaar voor elke situatie die zich aan zou kunnen dienen. Misschien wel het meest belangrijke was dat een Ninja op moest kunnen gaan in zijn omgeving.
Ninja’s waren in de eerste plaats spionnen, dus ze moesten informatie verzamelen en ook voorbereid zijn op allerlei soorten vijanden. Ze werden ingehuurd als huurlingen door een daimyō, een heer, om sabotage- en spionagemissies uit te voeren. Ze werden ook geacht belangrijke vijanden te vermoorden, bij voorkeur in het geheim. Ze moesten ook kunnen ontsnappen zonder gepakt te worden, om hun geheimen niet prijs te geven. De ninja moest onbevreesd zijn en klaar voor elke situatie. Daarom moest hij zich geruisloos bewegen, vandaar het bekende beeld van de sluipende ninja. Hij moest ook leren zich te verbergen en gebruik te maken van de omgeving waarin hij evolueerde. Tijdens missies droegen de Ninja’s ook vaak ashiko’s, klauwen onder hun schoenen die hielpen tijdens het klimmen over muren en bomen, maar ook in een gevecht dodelijk konden zijn. De werpsterren werden vooral gebruikt om Samoerai krijgers te ontmoedigen tijdens een achtervolging.
Hebben de Ninja’s echt bestaan?
Doordat de Ninja’s in het geheim moesten opereren en deze vaak op ontoegankelijke gebieden in de bergen woonden is de kans kleiner dat er veel voorwerpen werden gevonden. In Japan zijn er diverse musea te vinden zoals het Ninja Museum Igaryu in Iga, Gifu Castle Archives Museum in Gifu en Koka Ninja Village Museum in Kōka waar je veel over de geheimzinnige Ninja’s en de manier van leven en oorlogsvoeren kan bekijken. De Ninja clans van Iga en Koga (koka) waren verborgen dorpen in de bergen waar de Ninja’s in alle rust konden trainen in de geheime manieren van oorlogsvoeren.
Daarentegen zijn in de lijst van het NBTHK, zijn geen bekende ninja zwaarden opgenomen. De NBTHK (Nihon Bijutsu Token Hozon Kyokai) is een vereniging voor het behoud van Japanse zwaarden en een Japanse overheidsinstantie.
Er zijn chokutō bekend, die erg lijken op de moderne Ninja Zwaarden. Deze hebben een rechte en platte kiriha zukuri kling, maar komen vaak uit de Heian periode (794-1185) terwijl de eerste schriften waarin de ninja’s worden genoemd uit 1487 dateren. Dat er geen Ninja-to bekend is zoals we die vandaag kennen, hoeft uiteraard niet te betekenen dat ze niet hebben bestaan. Het is goed mogelijk dat de Ninja Clans gewoon gebruik maakten van de Katana.
Ninjatō, mythe of werkelijkheid?
Is de Ninja zwaard dan alleen een product uit Hollywood of een toch een wapen uit de traditionele Ninja traditie? Er zijn vele geschriften bekend waarin de Ninja’s werden genoemd maar het ontbreken van de Ninja zwaarden waarvan wij suggereren dat ze er zo hebben uitgezien spreekt dit weer wat tegen. Er zijn ook vele Japans krijgskunsten actief in het Budo Taijutsu of Ninjutsu.
Daarin krijg je les in oude technieken die al eeuwenoud zijn, daarin ligt vaak spierkracht niet direct een rol maar een unieke manier van bewegen en denken. Deze Bujinkan organisaties zijn wereldwijd actief en kennen vele beoefenaars. Het maakt het ook weer fascinerend dat zelfs vandaag de dag de Ninja of Shinobi nog met veel geheimen zijn omgeven.
